Slepen??

Wij gingen gisteren naar huis en we zagen een paar auto's op de vluchtstrook. Het bleken 2 kleine busjes te zijn. Toen we dichterbij kwamen zagen we dat ze heel vreemd dicht op elkaar reden. Wat deden zij? Het achterste busje duwde de andere!! Dat hadden wij nog niet gezien, weer wat nieuws. Ik ben benieuwd waar ze naar toe gingen, misschien wel de hele weg naar Cancun. Leuk ook met al de drempels die ze onderweg tegen komen, hahahaa.

Oeps...

Onderweg naar de winkel heeft Johan per ongeluk een kleine slang overreden. Ik dacht eerst dat het een tak was, maar hij kronkelde ineens over de weg. Hij heeft ook op de weg van de snelweg naar het centrum, apen zien oversteken.

Vandaag liep ik door het centrum van Puerto Morelos. Bij de kerk was een of andere ceremonie. Een rokend potje op de straat, er omheen dansende maja's. Het deed mij denken aan een plaatje uit een stripboek, een man met een vaandel, de vaandeldrager, een man met een gigantische verentooi op zijn hoofd, een vrouw met 1 of 2 veertjes op haar hoofd en nog een man en vrouw. Ze droegen allemaal een soort klederdracht van hier, en ze hadden allemaal belletjes om hun enkels en ik hoorde muziek, maar ik zag geen instrumenten, dus ze zullen denk ik een taperecorder hebben meegenomen. Volgens Johan staan ze nu op het plein. Mijn fototoestel heeft kuren, dus ik heb er helaas geen foto van.

Ik ben weer naar de dokter geweest, voor mijn schouder, dit keer ben ik naar de kliniek geweest hier in het dorpje. Niet naar een arts die adverteert met 'english spoken'. Nu weet ik ook dat je als toerist de hoofdprijs betaalt bij die engels sprekende arts. Johan en ik waren toen met zijn 2 naar die arts geweest en we betaalden 900 pesos. Nu ben ik naar de arts geweest in de kliniek en ik betaalde, kijk goed naar het verschil, in totaal 40 pesos!!! En daar zat al een doosje medicijnen bij. Ze had nog meer voorgeschreven, maar daarvoor moet ik naar de apotheek. Wel of geen spaans spreken, scheelt een hoop geld.

Rijbewijs

Eergisteren zijn Johan en ik naar Cancun gegaan na sluitingstijd. We wilden onze mexicaanse rijbewijzen verlengen en we moesten ook boodschappen doen. We hadden al eerder gecheckt wat we allemaal nodig hadden en ze waren tot 21.00 uur open. Erg handig voor de mensen die de hele dag werken.

Het ging allemaal razendsnel. We hadden toch nog van een paar pagina's uit onze FM3 een kopie nodig en ook de rekening die we bij ons hadden, waar ons woonadres op staat moest gekopieerd worden. Bij deze instantie hebben ze daarover nagedacht want, er staat een kopieermachine waar de mensen tegen betaling, een kopie kunnen laten maken.

Toen we alles bij elkaar hadden, kregen wij een formulier mee en we moesten ons weer melden bij de verschillende loketjes. Eerst administratie, daarna naar de ogentest, hier kun je ook meteen een brilletje kopen, jaja, er is overal aan gedacht. Hierna moet je betalen voor alles en dan door naar de laatste ruimte voor de foto en uiteindelijk krijg je je nieuwe rijbewijs.

Johan had de grootste lol met de vrouw die onze rijbewijzen maakte, ze was ontzettend aan het sjansen met hem, hahaa. Burgelijke staat is bij Johan 'soltero' oftewel single, nou .... zij was nog wel 'soltera', single maar dan vrouwelijk, hahahaaa. Hij werd van Johannes omgedoopt tot John en daarna tot Juan, hahahaa. Ze zei ook dat als iemand Franciscus heette dat ze deze naam omdoopte tot Franky en daarna tot Pancho, hahahaaaa geweldig. Zij had in ieder geval heel erg veel lol in haar werk.

Voor de zekerheid heeft Johan gevraagd wat wij nu allemaal mogen rijden met ons rijbewijs en ze heeft ons verteld dat we alles mogen besturen, zelfs de tram!!! Vandaar dat we hier vrachtwagens zien met bestuurders die niet weten hoe ze die bochten moeten maken of hoe ze een bocht achteruit moeten rijden. Met tramrails hoef je verder niets te doen wat dat betreft, hahaa. Wat ik trouwens wel heel erg goed vind is dat hier op het rijbewijs het telefoonnummer wordt vermeld van de persoon die je gewaarschuwd wilt hebben als er iets is gebeurd. En dan ook nog je bloedgroep erbij, ik vind het fantastisch.

Gezellig!

Een paar dagen geleden kreeg ik een mailtje van een oud collega met de vraag of Playa del Carmen vlakbij Puerto Morelos ligt. Ze zou een dag later naar Mexico komen. Dat was leuk!!! Wij hebben natuurlijk afgesproken, want deze plaatsen liggen naast elkaar. Ik heb haar opgehaald bij de bushalte, ze vroeg nog welke bushalte, maar wij hebben hier in Puerto Morelos maar 1 grote bushalte voor de ADO bus aan beide kanten van de snelweg.

We zijn eerst naar onze winkel gegaan en daarna zijn Anja en Fred, die had ik nog nooit gezien, naar het centrum van Puerto Morelos gegaan. Tegen sluitingstijd van de winkel kwamen ze weer terug en hebben ze ons getrakteerd op een etentje, heel erg lief van ze!! De tijd ging heel erg snel voorbij, maar we hebben ontzettend lekker gegeten, gedronken en gekletst. Fred kwam erachter dat Anja niet de enige is die nooit weet waar het beste tafeltje is, als ze ergens gaan zitten om iets te drinken of te eten, hahaa.

We hebben foto's gemaakt, en ik vond ze steeds maar niet mooi. De volgende dag ben ik er achter gekomen dat het toestel niet goed was ingesteld, dus wij hebben alleen maar bewogen foto's, jammer. En wij maar denken dat die man van het restaurant geen goede foto's kon maken, want die waren wel heel erg bewogen, niet dus!! Het was de instelling van het fototoestel, duhu.

na 10 jaar Anja & Ramona Fred & Johan & Negra Modelo

Frikandellen

Wij hadden op het internet recepten opgezocht van frikandellen. Hahaa, wij hadden dus trek in een frikandel. Een van de recepten hebben wij nu uitgeprobeerd, maar om nu te zeggen dat het naar een frikandel smaakte.....nee. Waar het wel naar smaakte, was een frikadel, zoals de kleine balletjes, die mijn moeder maakte voor verjaardagen, lekker met nasi kuning. Er moet hier alleen iets meer aardappel doorheen en ik herinner me dat er ook altijd iets van groen doorheen werd gedaan. Ze smaakten niet verkeerd, maar het waren geen frikandellen, hahaa. Wij al lekker patat gebakken en pindasaus gemaakt. Dat betekent dat we het volgende recept een keer moeten gaan uitproberen. Oh ja, we hadden speciaal een blender gekocht voor deze happening, die begon direct te stinken en er kwam een brandlucht uit. Het was allemaal te zwaar voor deze blender. Johan nam hem mee naar de tuin en probeerde de motor nog een keer, maar bij hem kwam er een vlammetje uit. Dat was de blender. We hebben hem geruild en dit ding kan dus alleen worden gebruikt voor sapjes en ijsblokjes, hahahaa.

De trein van Leiden naar Utrecht?

We hebben weer kennis gemaakt met verschillende mensen. Een stel helicopterpiloten uit Alaska, man en vrouw. Een stel met een accent, van de man dacht ik NL en van de vrouw dacht ik oost Europa. Ze zeiden dat ze uit Boston kwamen, huh?? Na een paar dagen blijkt de man oorspronkelijk uit NL te komen, hij heeft nog steeds een huis in Voorschoten. Zij komt oorspronkelijk uit Polen. Ik zat er dus niet ver naast.

Hij is 10 jaar geleden naar Boston verhuisd, omdat zij daar al woonde. Ze zijn allebei professor en ze hebben elkaar overal opgezocht door gastcollege's te geven op universiteiten bij elkaar in de buurt en door allebei naar dezelfde conferentie's te gaan. Toen ik de plaatsnaam Voorschoten hoorde, vertelde ik dat wij daar niet ver vandaan hebben gewoond. De vrouw vertelde dat het dichtbij Leiden was, waarop ik weer vertelde dat ik in Leiden had gewerkt. Toen ik zei dat wij uit Alphen aan den Rijn kwamen, vertelde ze mij dat ze die plaats kende, want ze fietste van Voorschoten naar Leiden CS, en daar vandaan nam ze de trein van Leiden naar Utrecht. Dus Alphen aan den Rijn kende ze ook. Wat ze ook wist te vertellen was......dat er altijd iets was met de trein op die lijn!!! Hahahaaa, ik vertelde dat dat niet veranderd is, het is nog steed zo. Klein wereldje, he?

Een dag later was Johan aan het praten met iemand en ik hoorde het plaatsje Katwijk voorbij komen, huh???? Deze vrouw was in Katwijk geweest!! Klein wereldje!!

Wat ligt daar nu weer?

Dat zei Johan tegen mij toen wij een paar dagen geleden thuis kwamen van het werk er lag iets op de stoep voor ons huis. Mexicanen gooien nl. hun rommel nog heel vaak gewoon op de straat weg. Ze zijn niet zo begaan met het milieu. Recyclen dat kennen ze hier in dit deel van Mexico helemaal niet. Ik raap dus heel vaak plastic flessen en plastic eetbakjes op die onze tuin in zijn gewaaid.

Hij raapte het op en zei selamat hari natal, dat is geen spaans, geen engels, geen nl, maar maleis. Zeker weten post voor ons. Het was een kerstkaart. Ik zag een envelop liggen en raapte die op. Deze was opengescheurd, door wie?? Geen idee, maar ons huisadres stond erop. Het was een kerstkaart uit Loosdrecht. Tante Leen de kaart is aangekomen! Zolang heeft de post er nog nooit over gedaan. Het duurt of 3 weken, of het komt niet aan, of de mensen krijgen de post retour na ongeveer een half jaar, hahaa. Dit is weer eens iets anders. Het is in elk geval uniek, want we hebben nog nooit post gehad thuis, behalve de rekeningen en die worden door het electra- en waterbedrijf afgeleverd.

Verder heb ik na allerlei verschillende kazen te hebben uitgeprobeerd nu een andere kaas. Johan heeft deze kaas gekocht voor mij in Cancun. De kaasschaaf hadden wij al eerder gekocht in Cancun, want ik kocht altijd gesneden kaas, lekker makkelijk. Nu moet ik het zelf schaven.

gekocht in Cancun ... uit NL kaasschaaf hadden wij niet