Papieren ingeleverd

De stapel papieren was ongeveer 1 cm dik. Alles was 2x uitgeprint. Papieren van de zaak, fm3 (ongeveer hetzelfde formaat als een paspoort)...weer alle pagina's, en nog veel en veel meer. We hadden alles compleet, ik had zelfs een mooie kleurenfoto van de boot geprint met het nieuwe nummer erop. Zo handig als je photoshop hebt, haha. De beste man had gezegd dat we de boot later konden opknappen, maar het nieuwe nummer moet wel op de foto staan. Hoe je dat deed maakte niet uit. Ik had eerst nummers op papier geschreven en aan elkaar geplakt. Johan ging het op de boot plakken......waren de oude nummers veel groter, dus die moesten nog weggeplakt worden met papier. Nou, dat ziet er natuurlijk heel stom uit, als je zo'n foto inlevert. Toen ben ik aan de gang gegaan met photoshop en het lijkt net echt, hahaa.

Er is alleen 1 ding wat we nog niet konden overleggen, de verzekering, maar dat is pending. We wachten op bericht. Dat mogen we later inleveren, zodra we het binnen hebben. Oh ja, wat ook nodig is voor de aanvraag is een 'libreta de mar'. Dat is een vaarbewijs, hebben wij dus niet en dat gaan we ook niet halen. Ik weet nu wel dat die cursus hier 2 dagen duurt. Hiervoor moesten we gewoon iemand op straat vragen om een kopie. Hoe vinden jullie dat dan? Dus wij zijn gisteren richting de pier gegaan, naar al de mannetjes, die vragen aan toeristen of ze willen snorkelen. En daar hebben we gevraagd of iemand ons een kopie wilde geven. Er fietst hier altijd een heel klein mannetje rond. Hij noemt zichzelf Charlie Brown en van hem hebben we de spullen gekregen om te kopiëren. Op zijn papieren staat dat hij 1.48m is, hahaa. Hij fietst ook rond op een hele kleine mountainbike.

......En nu moeten we ongeveer 2 maanden wachten. Want dan hebben ze alles verwerkt en weten wij of we een vergunning hebben.

En vanavond Koninginnedag party!!!! Het is in de Zenzi Beach Bar in Playa del Carmen. Zouden ze bitterballen hebben.....of kalfskroketten....of haring....of spekkies......of drop?

Lekker...

Cenote las mojarras

Hier zijn we vandaag geweest. Dit is op de ruta de los cenotes, dus vlakbij ons stukje grond. Samen met Erika zijn we daar naar toe gegaan. Het is weer zo'n leuk onverhard zijweggetje wat je moet volgen. Op het eind was een plank die als een soort van hefboom moest dienen voor het parkeerterrein. Er hing een grote bel, een soort mini kerkklok. Ik heb geen idee welke toon deze bel had ( haha, voor de insiders), maar hier moest je aan een touw trekken en dan luidde je de klok en kwam er iemand de plank wegschuiven, zodat je het parkeerterrein op kon rijden. Toen wij daar aankwamen, was er niemand. Het was helemaal leeg. Dit veranderde later wel iets, maar het werd niet druk. We kregen een rondleiding en daarna hebben we er heerlijk gezwommen. Volgende week gaan we er weer naartoe. Hier zijn geen ondergrondse rivieren naar een andere cenote, dit is gewoon 1 grote cenote. Er zwemmen ook vissen in, en 'mojarra', zoals in de naam is een soort vis die hier rondzwemt.

cenote la mojarras

springen....

ik en Erika

lekker hangen...

Huurhuisje

Vanochtend hadden we afgesproken met Gonzalo Garcia, de man van het huurhuisje. We hebben definitief doorgegeven dat we het huisje gaan huren. Dus nu kunnen we ook de verhuizer doorgeven wat ons nieuwe adres gaat worden. En dan kan eindelijk onze container met onze spullen deze kant op komen. Wow, dat heeft een tijd geduurd.

de straat

nieuwbouwwijk

de eigenaar

de open keuken

woonkamer

slaapkamer

slaapkamer

badkamer

de douche

Single....12 inch...uhm...?

Vanochtend naar school geweest en we hebben Erika meegenomen. Zij volgt frans in Cancun, maar op een andere school. Zo grappig!!! Ze kende geen enkel liedje op ons mp3-tje. Dat betekent dat zij nooit naar muziek luistert of dat wij dus van een totaal andere tijd zijn, uhm. En aangezien wij haar een paar dagen geleden hebben uitgelegd wat een single was met een a en een b kant, en wat een 12 inch was, en zij heel veel naar muziek luistert, weet ik wel zeker dat zij een stuk jonger is, hahahaaa.

We hadden afgesproken bij de Costco, want we moesten een heleboel kopietjes maken. Daarna zijn we nog even door de winkel gewandeld en hebben we haar weer afgezet bij het hotel. Daar hebben we 2 afleveringen gekeken van 'IT crowd' een hilarische serie met engelse humor, die Johan hier heeft gedownload. We wisten niet of zij zulke humor leuk vond, ja dus. Jammer, dat er maar zo weinig aflevering van zijn. Deze lui zijn echt gestoord.

's Avonds hadden we een afspraak met Victor, en daarna hebben we nog even met Benjamin en zijn broers gekletst. Doorgegeven dat we niet geïnteresseerd zijn in het huis van Eduardo. En er werden recepten opgenoemd. De andere broer is kok, hij is benieuwd naar de thaise keuken. Ik kreeg te horen hoe je een garnalensoep/boullion kon maken. Maar ik hoorde dat hij er in verschillende etappe's steeds zout en knoflook bij doet, dat ik op een gegeven moment dacht, dit wordt wel een hele zoute soep. Hij gaat een keer iets voor ons maken zei hij. Eduardo werkt bij een import bedrijf en vertelde dat zij ook thaise gele curry verkochten, maar in poedervorm. Dat gaat hij morgen meenemen voor ons.

Erg.....of handig??

Ik vind het echt erg, zo corrupt als ze hier zijn, maar het is toch verrekte handig. Wij doen er nu deze maand net zo hard aan mee. April is de maand dat de papieren geregeld moeten worden voor de boot en speciaal voor het marine park. Je mag er, commercieel gezien, niet komen als je er geen vergunning voor hebt. Wanneer je privé een bootje hebt en je woont hier is het geen probleem, dan mag je er gewoon naar toe.

We hebben vandaag een collega van de havenmeester wat gegeven, zodat wij vrijdag vroeg onze papieren uit Progreso hebben, zodat wij diezelfde dag nog naar de havenmeester in Puerto Juarez kunnen gaan. Ayayay, errug, en dan kijken of we daar hetzelfde kunnen doen.

Ook zijn we naar het kantoor van het marinepark gegaan. Papieren rompslomp is daar hetzelfde, we hebben een uitdraai mee gekregen van de spullen die ze daar nodig hebben. Weer een fm3 kopie en een kopie van de papieren van de zaak enz. enz. We hebben ook een kopie nodig van een vaarbewijs, dus wij melden dat wij dat niet hebben en hier iemand voor gaan inhuren, die nu nog onbekend is. En wat zegt die man..............??? Je hebt gewoon een kopie nodig van iemand die er wel een heeft, later kun je alles gewoon wijzigen, nou ja, tsjaa......

Zo gaat alles dus in zijn werk hier in Mexico. Prachtig land, alles is hier mogelijk! Hahahahaa!!!

Onderhoud

Wij hadden een lekkende kraan in de keuken. Dit was al een tijdje zo, maar het werd steeds erger. Ik heb er een keer op geslagen, omdat ik dat gedruppel zo zat was en nu hebben wij een kraan met een knik er in, haha. Slap spul, he?? Of heb ik een bionische arm, hahahaaa. Je moest de kraan steeds dichtdraaien en dan weer een kleine slag open, want dan druppelde deze niet. Sinds gisteren lukte ook dit niet meer. Ik heb gevraagd of ze het konden verhelpen en op aanwijzingen van Johan zijn de knoppen volledig omgedraaid, warm en koud is nu omgewisseld. Niet dat dat wat uitmaakt, want we hebben in de keuken geen warm water, alleen in de badkamer, hahahaa. De warmwater knop kun je wel opendraaien, maar er komt niets uit....

Gisteren heb ik andere batterijen gehaald voor de afstandsbediening van de tv, want die werkte niet meer. Deden de nieuwe batterijen het ook niet, huh?? Het pakje bij de receptie was al open, dus ik dacht misschien heeft iemand de batterijen even geleend en zijn ze nu leeg. Weer naar beneden, en na een test beneden kreeg ik ze weer terug, want ze werkten wel??? Weer geprobeerd, weer niets, duh?? We hebben nog een afstandsbediening van de airconditioning en we besloten om ze daarin te proberen, en nou ja, daarin werkten ze wel? We hebben de batterijen van de airconditioning in die van de tv gedaan en die doet het nu weer wel met de oude batterijen van de ac. Begrijpen jullie het nog? Ik niet!!

En er is een lamp kapot in de keuken, of ze daar een nieuwe in konden draaien. Eergisteren gevraagd, gisteren waren wij heen en weer aan het rijden voor van alles en vandaag zou het worden vervangen. Benjamin die altijd grapjes loopt te maken, dat er geen wc papier is, als ik nieuwe rollen nodig heb, begon ineens over een probleempje, ze hadden geen lampjes voor in de keuken, hahahaa. Dit was dus geen grapje, gelukkig hebben we nog een lampje, deze schijnt niet direct in de keuken, maar bij de deur ernaast.

Beter een goede buur......

...dan een verre vriend, of hoe ging dat gezegde ook al weer?? Zijn we net naar het huis wezen kijken van Eduardo de broer van Benjamin, in de nieuwe wijk, Villas Morelos 2, rijden we langs een auto van een federale politie agent. Dus wij al gillen in de auto, rijden we er voorbij.....is het de engels sprekende corrupte agent van gisteren. Hij woont in Villas Morelos 2, dan hoef je niet te raden waar hij zijn huisje van aan het opknappen is en waarom hij een grotere woning heeft, aha? Toen volgde hij ons en stopte weer achter ons. Het huis naast Eduardo's huisje is een winkel, daar ging hij naar toe. Johan bleef staan tot hij was uitgestapt, en zei hola, maar dit keer kwam er alleen een buenos tardes uit en hij keek ons niet aan. Het wordt niet onze buurman, maar wel onze buurtman. Cindy, hoe ging dat toen bij jou, toen je werd aangehouden? Geen problemen in Italië?

We're back!

Jemig, we hebben weer een groots avontuur beleefd. Gisteren is het gelukt om met de aanhanger en de boot te vertrekken uit Progreso. Na 3x uitchecken 3 ochtenden achter elkaar, zijn we nu niet meer terug gekomen in hotel Yakunah, pfjoe...

Nadat we hadden gezegd dat we hoopten diezelfde dag niet meer terug te komen, hebben we ze gedag gezegd en zijn naar Remko gegaan. Hij vroeg of we nog iets wilden drinken, maar ik wilde zo snel mogelijk weg. Ik wist op dat moment nog niet dat dat een hele goede zet was van mij.

We gingen eerst het reservewiel ophalen. Daarna richting de trailer met boot. De aanhanger zag er ontzettend verroest uit en het moest eigenlijk gewoon fout gaan. Eerst de trailer aan de auto koppelen. Toen de lichten die we hadden gekocht aansluiten. Johan ging eerst de lichten testen, remlichten en gewoon licht, okay, maar de signalen voor alarm, links en rechts afslaan werkten niet. Niet goed aangesloten door Toyota. Nou ja, dan maar zonder knipperlichten. De lampen zijn grote magneten, dus ze konden zo aan de zijkanten van de trailer worden gekleeft. Nou ja......als de kabels lang genoeg zijn......2e tegenslag. De kabels waren te kort. Het kwam niet tot aan de achterkant en ze konden ook niet links en rechts worden geplaatst, want.......die kabel was ook te kort. Okay, dan maar 2 lichten aan de linkerkant van de trailer, je wilt toch gezien worden, als het donker is.

vast gekoppeld

dat is hem dan

klaar voor vertrek...

Nou, alles zat vast gekoppeld en nu konden we eindelijk gaan. Remko zou ons richting de grote weg begeleiden. We waren van zijn grond af gereden de weg op en we hadden de 1e drempel in de straat, nog geen 200 meter gereden en we hoorden allebei een geluid, waarvan we eigenlijk niet wilden weten wat het was. We keken allebei achterom en zagen dat de trailer los was geschoten. Gelukkig was alles goed vast geketend met extra kettingen, dus de trailer en boot konden niet een andere route op gaan, behalve onze auto inrijden, wat gelukkig ook niet is gebeurd, omdat we bijna stilstonden toen het gebeurde.

los geschoten....

...roestig???

Tsja, en wat moesten we nu? Eerst hebben we de trailer weer op de kogel geplaatst en hebben de boel aan de kant gezet. Ingestapt bij Remko en naar een winkel voor een andere koppeling voor op de kogel, weer terug bij de boot, kregen de mannen de bouten niet los van de verroeste trailer.....ehm, toch naar een monteur die hij kent rijden en een paar sleutels gehaald, daarmee lukte het ook niet......nu toch maar rijden met de hele zaak naar de monteur, heel voorzichtig. Deze wees weer naar de overkant, die mensen zouden het moeten kunnen. Daar kwam een mannetje met spullen, Remko zijn vrouw Martha, dochter en nog een man, die zijn paspoort kwijt is en bij hem verblijft/werkt/dj speelt, waren ook al gekomen. Uiteindelijk is het ding gedeeltelijk vervangen en vastgezet. Ondertussen was er ook al een motormuis langs gereden, omdat we met zijn allen dubbel geparkeerd stonden op een best wel drukke weg.

de hulptroepen...

vele handen.....

denk je alles te hebben gehad? Hahahaa....

Maar nu konden we eindelijk op weg. Na deze ervaring heb je dus eigenlijk al geen zin meer om de hele rit van Progreso naar Puerto Morelos te rijden, pfff. Normaal is het al 4 uur rijden en nu heb je een aanhanger. We waren al bijna buiten Progreso, waar wij stonden en het was ondertussen geen ochtend meer. Door al dat gedoe was het ineens 13.26uur toen we weg reden. We begonnen heel voorzichtig en het ging allemaal goed. Maar je zit toch niet lekker in de auto, na zoiets. Benzine ging ineens ook een stuk sneller op met die aanhanger, hahaa. Gelukkig is het hier minder duur dan in NL, wij hebben een 80 liter tank. Op de tolweg werden we bij een militair checkpoint aan de kant gehaald. Daar staan allemaal mannen met grote geweren en er stond ook een soort minitank, ik durfde er geen foto te maken. Je weet maar nooit hoe ze reageren. Verder geen bijzonderheden en we mochten weer door rijden.

...eindelijk, op weg....

...rijdt onwennig...

We hoefden nog maar een klein stuk, we zaten bijna op de snelweg naar Puerto Morelos, en toen......zwaailichten achter ons en er werd iets omgeroepen door de speaker van de auto van de federale politie. Johan deed net of hij niets begreep, we hadden nl. geen nummerplaat voor de aanhanger, uhum...... Voor 1x een stuk rijden? De papieren voor de boot waren allemaal in orde, maar die nummerplaat. En natuurlijk de lampen. De man zou een ander oproepen die engels sprak, shit, maar we mochten wel door rijden richting Puerto Morelos. De auto bleef achter ons aanrijden en later ging hij ons voorbij en stond ons ergens op te wachten. Hier moesten wij aan de kant.

een corrupte politie agent

Jammer, je moet weten dat ze hier dus erg corrupt zijn. Johan was uitgestapt en het mannetje vroeg om allerlei papieren en ging zijn leesvaardigheid testen. Begon alles hardop voor te lezen. Ik zat in de auto en Johan bleef maar heen en weer lopen voor andere papieren. Ondertussen was er ook een ander bijgekomen. Het duurde allemaal, en het duurde allemaal. Het mannetje zei op een gegeven moment de boete voor rijden zonder nummerplaat is zoveel, en Johan zei maakt niet uit ik betaal het wel. Ik was toen ook net buiten en zei tegen hem 'you want your beer money, we are almost in Puerto Morelos?' Hij keek mij aan en zei tegen mij 'you are the boss, you understand'. Ahaa!!! Daar kwam de aap uit de mouw. Hij begon toen over een boete, maar zonder bon??? Dus Johan heeft ze allebei geld gegeven, en we hebben een escorte richting Puerto Morelos gekregen. Ondertussen was het al rond 19.30uur toen wij aankwamen. De boot staat nu geparkeerd, schuin tegenover het pand.

We zijn niet meer gaan kijken naar het huis, dat was ik in ieder geval al helemaal vergeten, maar we zijn gaan eten in het centrum bij Olé Pepe. Daar kwam Isaias met een vriendin ook eten, dus daar hebben we nog even gezellig mee gekletst.

eten, Isaias en vriendin

Daarna nog even bij Erika langs en toevallig was daar net een mannetje uit Brazilië spullen aan het showen/verkopen, gigantisch grote edelstenen bewerkt met zilver. Hij is een zilversmid. Van alles wat hij maakt is er maar 1 sieraad. Antonio en Lourdes waren er ook en die hadden wij al heel lang niet gezien, dat was dus ook weer even gezellig. Toen waren we allebei zo moe, dat we naar huis zijn gegaan. Lekker douchen en slapen.

Hahaa!!

We zijn al 2x uitgecheckt uit dit hotel en nu zitten we er weer. De papieren zouden om 12.00 uur klaar zijn, maar uiteindelijk kregen we ze pas om 16.00 uur . En toen was het te laat om in het daglicht naar huis terug te rijden.

We hebben een stel ontmoet tijdens het wachten, de man kwam oorspronkelijk uit Spanje is getrouwd met een vrouw uit de US. Ze wonen in de US en ze hebben een huis in Spanje. Nu zijn ze op zoek naar een andere bestemming en dat wordt misschien Mexico. Toen hij hoorde dat wij en Remko uit NL kwamen zei hij ineens gatverdamme. Bleek dat hij ook nog in NL gewerkt had.

Gisteren zat hier in het hotel een man, getrouwd met een vrouw uit de US die overal had gewoond. Hij hoorde dat wij NL spraken en begon ineens ook mee te doen. Had hij weer een Vlaamse moeder, maar hij sprak ook NL. En jaren geleden woonde hij in Indonesië, dus hij sprak ook bahasa indonesia en javaans en maleis, hahahahaa. Hij vroeg dus aan mij waar ik vandaan kwam en ik zei Holland. Daarna kwam hij weer nee, waar ben je geboren? Ik weer in Holland en Johan er achter aan, ja in Loosdrecht. En toen kwam de vraag waar mijn ouders vandaan kwamen, en toen kwam het verhaal van Indonesië.

Richting ons hotel, zien we dit rijden...de deur aan de kant van de bestuurder kan niet meer dicht en valt soms even open. De achterklep spreekt voor zich. Lachen, toch? Het rijdt!!

Progreso

Gisteren bedacht Johan ineens dat we snel naar Progreso moesten want anders zouden we in tijdnood komen met al de papieren voor de boot. Ik had hem al gezegd dat de boot nu het belangrijkste was om op te concentreren deze maand. Maar de motor was nog niet klaar? Duhu, die is nu juist niet belangrijk voor de registratie. Zijn jullie al eens iemand tegen gekomen met telefoonvrees? Nou, Johan is zo iemand. Telefoon?? Oh, dan moet je met iemand spreken, terwijl hij een gigantische ouwehoer is. Gaat de telefoon dan is hij ineens mank en kan hij niet meer goed lopen, dus komt hij te laat aan bij zijn mobiel. Als hij een onbekend nummer ziet, zegt hij , oh dat nummer ken ik niet, dan noemt hij het nummer op en kijkt mij vragend aan!!! En vervolgens is hij ook weer te laat met opnemen. Hij stuurt liever een mailtje. Je hebt er alleen niet zoveel aan als je in Mexico bent. Hier kun je beter bellen.

onderweg in een winkelcentrum in Merida

....een ijsbaan?!?!

...het was er wel koud, hoor

We zitten in Progreso, eigenlijk wilden we alweer onderweg terug zijn naar Puerto Morelos, maar dat is niet gelukt. Remko dacht dat er een notario was in het dorpje Progreso, maar toen we er naar toe gingen vandaag met zijn vieren, hij en zijn vrouw en Johan en ik, toen bleek dat die er niet meer was. Er was geen andere, maar wel iets anders. Daar zijn we naar binnen gegaan en deze man gaat vandaag met alle papieren naar Merida om een stempel op te halen. Morgen om 12.00 uur kunnen wij het ophalen. We moeten nog een meter ketting en een reservewiel hebben voor de aanhanger. Ben benieuwd of we het gaan redden.

Progreso geen cruiseschip dus stilletjes

Weer naar Toyota.

Het is weer maandag dus weer naar school. Alleen moesten wij vandaag iets vroeger dan normaal weg, want de laatste dingen zouden worden gedaan aan de auto. Onderweg naar Toyota zag Johan weer eens een keer een MGTF, een grijze. Bij Toyota de auto achter gelaten. Ze zouden het stuur recht zetten en ze zouden de aansluiting voor de lichten van de trailer in orde maken. Normaal laat je de auto achter en zij maken alles in orde. Hier duurde het ontzettend lang voordat wij weer weg konden. Eerst moet je het service terrein op rijden. Er zijn 2 verschillende ingangen, lees pionnen, waar je moet aansluiten, 1 voor afspraken en de ander is als je geen afspraak hebt. Ze lopen langs je auto om te checken of er beschadigingen aan zijn, net als bij een huurauto. Je moet een formulier ondertekenen. Gelukkig waren we op tijd voor de les.

De auto zou om 18.00 uur klaar zijn, dus na school zijn we weer aan de wandel gegaan in Cancun. We waren klaar met de les om 13.00 uur en je moet toch wat? Eerst op ons gemak ergens lekker gegeten, daarna naar Plaza de las Americas geweest, ijsje gegeten en weer terug naar Toyota. Daar duurde het weer een eeuwigheid voor wij weer naar huis konden gaan. De auto is weer gewassen, dat doen ze dus als ze klaar zijn met sleutelen. Dus dat was weer een mooie bijkomstigheid. Weer thuis aangekomen, kregen we te horen dat we pas op zaterdag naar het huis van Benjamin zijn broer kunnen kijken, jammer.

onderweg op de snelweg

Zolang er niet te veel mensen achterin zitten worden ze niet aangehouden. Dit is er maar 1 dus dat kan makkelijk. Je zou het moeten zien als ze naar het strand gaan met de hele familie en de tafel en stoelen en parasols en de nooit ontbrekende koelbox, hahaa.

Feestje

Gratitude party, dat was vanavond. De uitnodiging lag vanaf gisteren bij Erika in El Moro. En we dachten laten we voordat we er naar toe gaan even langs gaan om de routebeschrijving op te halen. Jammer, Erika was er niet en haar moeder was ook niet aanwezig. Er was een voor ons onbekende schoonmaakster en toen heb ik haar maar gevraagd of ze wist waar Erika was. Ze bleek thuis te zijn, samen met haar moeder. Ze was ook uitgenodigd en vroeg of wij haar konden oppikken, zodat we samen naar de gratitude party konden gaan.

Aangezien ik geen idee had wat of we mee moesten nemen, heb ik Erika gevraagd wat gepast was. Zij zei dus een bloem of een gedicht of een steen??? Don't ask me???Toen ik haar vroeg wat het precies inhield kreeg ik te horen dat het huis gezegend zou worden en dat ze waarschijnlijk een gebed zouden hebben en iets van liederen. We zouden het wel zien. Maar eerst moest er dus iets van een bloem gekocht worden. Tegenwoordig kun je hier ook bloemen kopen dus op naar die ene winkel. Ze hadden niet veel bloemen en eerlijk gezegd vind ik een bloem niet leuk om te geven. Na een paar dagen is dat ding dood. Zonde van je geld. Dus ik heb toch iets anders gekocht. Veel keus was er niet, maar ik had een mini vissenkom met bloemblaadjes en een kaars gekocht.

In NL ben je gewend dat ze vragen is het een cadeau? Hier zei het jochie alleen 80 pesos. Toen vroeg ik of hij het kon inpakken. Ik wees naar iets naast mij in de winkel en zei zoals dit. Roept hij bij een andere jongen om een tasje. Komt er een andere jongen aan met een plastic tasje. Dus ik weer nee, zoals dit, als een cadeau. Gaat die jongen een kast in waar hij cellofaan vandaan haalt, pakt een grote rol tape en een rare vorm mes. Begint hij het tape op het cellofaan te plakken, ik begreep er helemaal niets van. Uiteindelijk maakte hij dus een zakje van het spul, aan de zijkanten dicht geplakt met tape. De bovenkant werd dichtgemaakt met de sierlintjes. En dit duurde lang.... Ik kan hier wel een curcus inpakken geven, hahahaaa. Het zag er uiteindelijk wel mooi uit.

Toen zijn we naar Erika gegaan en op zoek naar een huis met geel en blauw, maar wat was nou geel......en wat was nou blauw........was het hek geel......en blauw......of was het huis geel en blauw?? Erika wist het niet meer helemaal. Het was in de buurt van het huis van Antonio de aannemer en vlakbij een winkel, waarvan ik de naam niet meer weet. Maar we hebben het gevonden, omdat ik ergens balonnen zag hangen aan een hek, hahaa. Het hek was blauw......en het huis was geel. Ik vond het huis niet echt geel, maar het huis was geel. Mary de vrouw uit Minnesota, die daar dus een huis heeft en de party gaf, had voor eten gezorgd. We hebben kennis gemaakt met weer andere mensen. De meeste mensen kenden we al van gezicht, maar nu hebben we er ook een naam bij. Er was geen mexicaanse priester met heilig water en een gebed en er werden ook geen liederen gezongen, misschien hebben wij het gemist, maar ik denk dat het eigenlijk een gewone housewarming party was. Er was een man uit de UK, kale kop.....en ze dachten dat het een broer van Johan was, hahahaaa. Mary vroeg aan Johan of hij zich had verkleed in de tuin, maar ze dacht dus dat ze tegen Steven aan het praten was.

Al met al hebben we een gezellige avond gehad, en we waren de laatsten die weggingen. Dat was om 23.00 uur. Johan ligt al te slapen en ik ga nu zijn voorbeeld volgen. Dus voor nu welterusten.

Huisje kijken

We hebben weer een huisje bekeken. Het was het huis van een man uit Cancun. Deze had van 2 slaapkamers 1 ruimte gemaakt. Jammer dat het huis maar 2 slaapkamers had om samen te trekken, we like, we like!!! Jullie weten dat wij van ruimte houden. Dus dit huis sprak ons wel enorm aan. Hij had ook al een muur om de tuin heen wel met glasscherven er boven op tegen ongewenst bezoek. Maandag gaan we nog 1 huis bekijken van de broer van Benjamin en dan weten wij genoeg.

Na de bezichtiging van het huis zijn we naar Cancun geweest. Heerlijk op ons gemak van supermarkt naar supermarkt, naar de groothandel en naar de Elektra, hier verkopen ze fornuizen, koelkasten, banken, brommers enz. Maar wij gingen kijken naar een fiets, ze hadden niet wat wij zochten, helaas.

Motormuizen

De politie stond voor ons en 2 hadden de helm niet vast. Ze droegen gewone bloesjes met korte mouwen en gewone stoffen broeken. Totaal geen beschermende kleding. Er was er maar 1 met een sirene op de motor. Het waren niet de nieuwe motoren die ze hadden gekregen toen wij onze rijbewijzen hadden gehaald, hahaaa.

kijk eens naar de taarten

Spiderman taart.....

.....en Shrek taarten

...en kijk een hoe handig zo'n pick up is

schuif het gewoon achterin

en de rest op de achterbank

Relax dagje

Dat is ook wel eens lekker. Even nergens aan hoeven denken en verstand lekker op nul. Vandaag hebben we lekker gesnorkeld, Johan had s'ochtends al gezwommen en hij kwam terug met de melding dat er veel golven waren. Toen ben ik naar buiten gegaan en heb heerlijk gesnorkeld. Ik heb 3 baracuda's gezien, waar van 1 echt heel groot. Ze bleven ook hangen en zwommen niet weg. Verder was een school kleine mini visjes, en een heleboel andere soorten vissen. Dat is zo leuk van zwemmen hier voor, je moet gewoon zorgen dat je een masker en snorkel hebt en een paar vinnen. Dan kun je bij ons voor al zoveel zien. Johan kwam later ook met zijn snorkel spullen en hij heeft een grote rog gezien.

Ik zit nu trouwens crackers met brie te eten. Ik zag het liggen in de winkel en probeer het nu uit. En ik vind het minder. Het smaakt een beetje bitter. Vorige keer lag er een Deense camembert ook uitgeprobeerd, maar die had weinig smaak. Ze hebben hier brie van President maar dan met allerlei kruiden en niet de naturel. Ik blijf gewoon nog steeds van alles uit proberen. Die nederlandse man, waar wij de boot van overnemen, had een keer snert gemaakt, toen ik hem vroeg wat hij ipv de rookworst had genomen zei hij chorizo, maar wel argentijnse.

Woensdag zijn we weer eens naar de markt gegaan, de grootste drukte is hier weer voorbij dus niet meer van die lange wachtrijen. We gingen ook pas om 08.30 uur naar de markt. Lekker niet meer voor 07.00 uur. Het hoeft niet meer, we kunnen ook in Cancun groente en fruit halen met de auto, we hoeven dan niet meer te sjouwen. Maar op de markt hebben we een nieuwe onbekende vrucht meegenomen. Het heet mamey, het is een soort meloen/papaya achtige vrucht. Natuurlijk meteen opgezocht, en het komt van de Zapote boom, die van de kauwgom, laten wij daar nou ook bomen van hebben op ons stukje grond, hahaa. Papaya staat er ook al. Nu nog ananas???

net een rugbybal, binnenkant is oranje

Gratitude avondje??

.....Nog steeds geen idee?!? Het is op zondagavond en ik heb er nog nooit van gehoord. We zien het wel. We komen dan in ieder geval weer andere mensen tegen uit het dorpje. Het is goed voor de sociale contacten, denk ik maar, hahaa.

De trekhaak

Johan is weer bij Toyota geweest, omdat wij de sleutel niet hebben voor de trekhaak. Wij hadden hem niet, maar bij Toyota hadden ze de sleutel ook niet. En wat nu??? Johan is naar een slotenmaker gestuurd ergens in Cancun. Daar is het slot open gemaakt en heeft hij 2 nieuwe sleutels gekregen. Bij Toyota heeft hij ook een geheel besteld voor op de trailer met lichten en de elektrische aansluitingen. Het geheel is magnetisch, ik heb het nog niet gezien. Maandag moet de auto weer terug voor de aansluitingen.

We zien het wel allemaal. En dan kunnen wij dinsdag richting Progreso om de boot te halen. Met onze, volgens de reactie van mijn nichtje in Italië "oversized fondue bak", hahahaaa. Je kunt nog steeds achterin mee hoor, Cindy!!! Al liggend op die paarse thaise kussens. Je ziet hier soms mensen op van die plastic tuinstoeltjes achterin de laadbak zitten, maar meestal zitten of liggen ze gewoon op de bodem van de auto.

Weer maandag

Vandaag zijn we weer naar school gegaan maar, voordat we naar school gingen zijn we naar een winkel geweest die op de route ligt en daar hebben we lampen gehaald voor op het plankje voor de trailer. Nu hebben we nog een goede aansluiting nodig, zodat we de lichten ook kunnen gaan gebruiken.

Op school hadden we een nieuwe juf, ze was ook echt nieuw. Ze had geen borstel voor het whiteboard. De leraressen lopen nl. allemaal met hun eigen spulletjes rond, waaronder een borstel voor het bord. Wij hadden voor de les formulieren gekregen om in te vullen. Het was een evaluatie van ons over de lerares. Volgens mij was dit haar eerste les die ze gaf, ze was ook een beetje zenuwachtig en onwennig.

Daarna hup boodschapjes en naar de Toyota, daar moeten we morgenochtend weer naar toe, want de monteur was er pas na 16.00 uur. En wij hebben om die tijd een afspraak met de monteur van de airco, maar ondertussen is het al bijna 17.00 uur, dus ik ben benieuwd om hoelaat ze komen.

Informeren

Vandaag gebeld met Progreso om te vragen hoe en wat met betrekking tot de boot. We hadden het telefoon nummer van de barman Charly, en hij zou ook engels spreken. Ik dus bellen en ik vroeg of ik met Charly sprak. Het was inderdaad Charly, maar hij zei tegen mij dat hij geen engels sprak. Wel vroeg hij of ik belde voor Remko en toen ik had gezegd dat dat zo was, zei hij dat ik het over een half uurtje weer moest proberen, want dan zou hij er wel zijn.

Omdat wij de mensen in Mexico nu wel zo'n beetje kennen, belde ik na een uur weer terug, want dan wist ik zeker dat hij er was. Ik vertelde dat wij nu een trekhaak hebben en dat we wilden weten hoe het ging in Progreso. De boot is inmiddels geschilderd. De trailer was ook weer in orde met opgepompte banden. De motor was nog bij de monteur.

Wij hadden een paar vragen waar wij nog een antwoord op wilden hebben. Onder andere of we een nummerplaat nodig hadden voor op de trailer. Volgens hem kunnen we wel rijden van Progreso richting Cancun zonder nummerplaat. En wat voor aansluiting voor de lichten er op de trailer zitten, dat was ook iets wat wilden weten, zodat wij de juiste bekabeling hebben daarvoor. Het antwoord hierop was, dat er geen lichten opzitten, maar dat was zo te regelen met een plankje en 2 lampjes, hahahaaa. Ach, hij doet niet zo moeilijk.

Auto weer terug

De auto is weer terug. Ik zit nu steeds met dat deuntje in mijn hoofd van 'The A-Team', hahaa. Het moment dat ze een auto ombouwen tot een soort tank, die overal doorheen kan, en die alle kogels tegen kan houden, hahaa. De auto ziet er nu ietsje anders uit. Met de opstap aan beide kanten en de bedliner en die trekhaak. Die glimt mij trouwens iets te veel, van mij had die zwart mogen zijn. De auto is trouwens ook gewassen bij de dealer, yes!!

de opstap

de bedliner

...en de trekhaak, kom maar op met die boot

Er zijn net 2 monteurs langsgeweest voor de airco. Bij jullie is het nog steeds koud, maar bij ons wordt het steeds warmer. En op sommige dagen wil je echt een airco die werkt. Dat ding bij ons op de kamer werkt dus niet meer. Je moet hem aandoen en dan een draai geven aan het ding wat rond draait......, nee, dat ding is echt kapot. Het draait even en dan stopt het apparaat heel leuk. 's Nachts is dat niet zo lekker, je slaapt niet omdat het veel te heet is. Kunnen jullie je het nog voorstellen daar in NL met de aanhoudende koude?

Maandag komen ze terug, want eerst kijken ze of ze het apparaat zo aan de praat kunnen krijgen, maar dat is dus niet gelukt en ze hebben geen reserve onderdelen of nieuwe onderdelen bij zich. Zelfs geen pen en papier, om hun aantekeningen op te schrijven. Maar wel een inklapbaar laddertje en de schroevendraaiers.

...en zo laten ze het achter

Auto in de garage

Johan is naar de havenmeester gegaan in Puerto Morelos met het pakket dat we nu hebben verzameld en een voorbeeld brief, we hadden hier nl. nog een vraag over. De brief hebben we meegekregen in Punta Sam gisteren. We hadden begrepen dat we deze brief moeten overnemen, maar dan met onze eigen gegevens. De havenmeester heeft het even gecheckt en ik moest alleen Puerto Morelos ergens veranderen in Cancun, en verder was alles goed. Wij ook weer blij. Nu moeten we alleen nog de gegevens van de boot krijgen en dat pakket is ook weer compleet. Johan zei dat er 5 man zaten te wachten op een gesprek met de havenmeester. Er was al iemand bij hem binnen en toen Johan er aan kwam, werd deze man uit het kantoor van de havenmeester gehaald en kreeg Johan voorrang. Ach, verschil moet er wezen he?

Daarna is Johan naar de Toyota dealer gegaan, want vandaag was de afspraak om er de rest van de accessoires op te zetten. We kunnen de auto morgen weer ophalen, compleet met bedliner dat is de bescherming in de laadbak, de opstapjes en de trekhaak. En hopelijk zetten ze ook het stuur recht, want die wijkt af als de wielen recht staan. Hier had Johan een mailtje over gestuurd, maar de verkoopster was vergeten om het te melden bij de monteur. Als ze het niet hebben gedaan, moeten we gewoon later terugkomen. Ik hoop dat ze de auto meteen een goede wasbeurt geven, want dat is wel nodig met al het zand van het strand hier.

En oh ja, Johan had nog iets gekregen bij de dealer. Weet je waarom??? Omdat hij zo op tijd was, whuaaahaahahaaaa!! Dat is natuurlijk zo 'niet' mexicaans! Hij had een zakje nootjes gekregen ofzo, het was niet te eten, en het is na het eerste nootje de prullenbak ingegaan.

De havenmeester

We wilden gisteren weten wat we nodig hebben om de boot te registeren in Puerto Morelos, dus zijn we naar havenmeester geweest. Hij was er niet en de persoon die er was begrepen wij niet helemaal. Vandaag zou de havenmeester er zijn rond 10.00 uur in de ochtend en volgens zijn collega spreekt deze man engels. Rond 10.00 uur waren wij in het gebouw van de havenmeester, hij was er nog niet en er was 1 persoon voor ons. Dus nog even wachten.

Toen wij aan de beurt waren was de eerste vraag van Johan aan de havenmeester of hij engels sprak, en toen zei hij dus 'NEE', hahaaa. Nu was het dus onze beurt om te zien of onze lessen zin hebben. We zijn een heel eind gekomen hoor. Nadat wij allebei in het spaans vragen aan het stellen waren, begon hij toch een beetje engels te spreken. Ik denk dat hij een beetje bang was om engels te spreken, maar het kwam er dus op neer dat wij naar Puerto Juarez moesten, een andere haven. Dat is net ten noorden van Cancun. Om daar te registreren bij de havenmeester. Het enige wat we nodig zouden hebben waren de papieren van de zaak.

Wij hebben die opgehaald en voor de zekerheid ook onze fm3 en paspoorten meegenomen. Na een rit van ongeveer 3 kwartier waren wij aangekomen in Punta Sam, want zo heet het plaatsje daar bij die haven, hadden we weer iemand die alleen spaans sprak, dus wij konden weer oefenen met ons spaans, hahahaa. Bleek dat we toch nog iets meer nodig hadden. Hier moet je van alles het origineel laten zien plus 2x een copie. De papieren van het bedrijf, de fm3's alle pagina's (die hebben we, maar thuis, duhu), een brief die we moeten typen en ondertekenen, met onze gegevens erop, en als laatste de gegevens van de boot. We zijn weer iets wijzer geworden. Als we dit pakket hebben ingeleverd duurt het weer 5 dagen, ongeveer een week. Hierna mogen weer naar de havenmeester in Puerto Morelos. We hebben nog wat foto's gemaakt en Johan heeft ons bijna vast gereden in het zand van de parkeerplaats, hahaha. We kwamen niet makkelijk weg.

strand van Punta Sam

smal

de parkeerplaats is mul zand

Johan wacht op mij

de weg richting Cancun