Gratitude party, dat was vanavond. De uitnodiging lag vanaf gisteren bij Erika in El Moro. En we dachten laten we voordat we er naar toe gaan even langs gaan om de routebeschrijving op te halen. Jammer, Erika was er niet en haar moeder was ook niet aanwezig. Er was een voor ons onbekende schoonmaakster en toen heb ik haar maar gevraagd of ze wist waar Erika was. Ze bleek thuis te zijn, samen met haar moeder. Ze was ook uitgenodigd en vroeg of wij haar konden oppikken, zodat we samen naar de gratitude party konden gaan.
Aangezien ik geen idee had wat of we mee moesten nemen, heb ik Erika gevraagd wat gepast was. Zij zei dus een bloem of een gedicht of een steen??? Don't ask me???Toen ik haar vroeg wat het precies inhield kreeg ik te horen dat het huis gezegend zou worden en dat ze waarschijnlijk een gebed zouden hebben en iets van liederen. We zouden het wel zien. Maar eerst moest er dus iets van een bloem gekocht worden. Tegenwoordig kun je hier ook bloemen kopen dus op naar die ene winkel. Ze hadden niet veel bloemen en eerlijk gezegd vind ik een bloem niet leuk om te geven. Na een paar dagen is dat ding dood. Zonde van je geld. Dus ik heb toch iets anders gekocht. Veel keus was er niet, maar ik had een mini vissenkom met bloemblaadjes en een kaars gekocht.
In NL ben je gewend dat ze vragen is het een cadeau? Hier zei het jochie alleen 80 pesos. Toen vroeg ik of hij het kon inpakken. Ik wees naar iets naast mij in de winkel en zei zoals dit. Roept hij bij een andere jongen om een tasje. Komt er een andere jongen aan met een plastic tasje. Dus ik weer nee, zoals dit, als een cadeau. Gaat die jongen een kast in waar hij cellofaan vandaan haalt, pakt een grote rol tape en een rare vorm mes. Begint hij het tape op het cellofaan te plakken, ik begreep er helemaal niets van. Uiteindelijk maakte hij dus een zakje van het spul, aan de zijkanten dicht geplakt met tape. De bovenkant werd dichtgemaakt met de sierlintjes. En dit duurde lang.... Ik kan hier wel een curcus inpakken geven, hahahaaa. Het zag er uiteindelijk wel mooi uit.
Toen zijn we naar Erika gegaan en op zoek naar een huis met geel en blauw, maar wat was nou geel......en wat was nou blauw........was het hek geel......en blauw......of was het huis geel en blauw?? Erika wist het niet meer helemaal. Het was in de buurt van het huis van Antonio de aannemer en vlakbij een winkel, waarvan ik de naam niet meer weet. Maar we hebben het gevonden, omdat ik ergens balonnen zag hangen aan een hek, hahaa. Het hek was blauw......en het huis was geel. Ik vond het huis niet echt geel, maar het huis was geel. Mary de vrouw uit Minnesota, die daar dus een huis heeft en de party gaf, had voor eten gezorgd. We hebben kennis gemaakt met weer andere mensen. De meeste mensen kenden we al van gezicht, maar nu hebben we er ook een naam bij. Er was geen mexicaanse priester met heilig water en een gebed en er werden ook geen liederen gezongen, misschien hebben wij het gemist, maar ik denk dat het eigenlijk een gewone housewarming party was. Er was een man uit de UK, kale kop.....en ze dachten dat het een broer van Johan was, hahahaaa. Mary vroeg aan Johan of hij zich had verkleed in de tuin, maar ze dacht dus dat ze tegen Steven aan het praten was.
Al met al hebben we een gezellige avond gehad, en we waren de laatsten die weggingen. Dat was om 23.00 uur. Johan ligt al te slapen en ik ga nu zijn voorbeeld volgen. Dus voor nu welterusten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten